[ad_1]
تحولات پس از حمله اخیر به کنگره ایالات متحده ، تظاهرات خشونت آمیز در حال انجام ، اعلام وضعیت اضطراری در واشنگتن تا زمان تحلیف جو بایدن و استقرار نیروهای امنیتی خیابانی ، بی ثباتی سیستم دموکراتیک ایالات متحده در سراسر جهان را ثابت می کند.
این وقایع واقعیت مربوط به تصویر نادرستی است که آمریکا با آن خاورمیانه را فریب داده است ، که به توهم دموکراسی آمریکایی معتقد است. شاید ویرانی در عراق بزرگترین دلیل شکست دموکراسی آمریکایی باشد.
در نتیجه حوادث 11 سپتامبر 2001 ، ایالات متحده نتیجه گرفت که عدم دموکراسی و نقض حقوق بشر در خاورمیانه از مهمترین دلایل افزایش تروریسم در جهان است.
این امر ایالات متحده را بر آن داشت تا برای جلوگیری از هرگونه تهدید امنیت و منافع خود چشم انداز خود را در مورد دموکراسی در خاورمیانه تحمیل کند. بنابراین ، گسترش دموکراسی و احترام به حقوق بشر در خاورمیانه ، به ویژه در جهان عرب ، به یکی از اهداف بیان شده سیاست های آمریکا در منطقه تبدیل شده است.
به این ترتیب ، ایالات متحده برنامه احیای جهان عرب را به عنوان بخشی از پروژه به اصطلاح خاورمیانه بزرگ برای اصلاحات سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی هدایت کرد. این سیاست متکی به سیاست مداخله جویی مبتنی بر تمرکز بر شرایط داخلی کشورهای عربی است که افراط گرایی و خشونت را به فقدان آزادی های سیاسی ، سطح پایین تحصیلات و فقدان حقوق بشر و زنان پیوند می دهد.
ایالات متحده این عقاید را قبل و بعد از حمله به عراق ترویج می کند ، با این استدلال که می خواهد یک سیستم دموکراتیک در عراق ایجاد کند که می تواند به عنوان الگویی برای سایر کشورهای منطقه باشد.
با این حال ، عراق به عنوان الگویی به شیوه آمریکایی ، به هیچ وجه به کشوری دموکراتیک با برخورداری شهروندان از حقوق بشر تبدیل نشده است ، بلکه به الگویی از بقایای ویرانی تبدیل شده است.
با وجود نزدیک به دو دهه ، ایالات متحده نتوانسته است به دموکراسی در عراق دست یابد زیرا این کشور هنوز از تروریسم ، فساد ، فرقه گرایی و بلندپروازی های بین المللی و منطقه ای رنج می برد.
در حال حاضر ، اوضاع در عراق به دلیل موضوعات مختلف وخیم تر شده است که مهمترین آنها تسلط ایران در امور عراق از طریق احزاب وفادار به جناح های وابسته به آن است. خیابان عراق نیز روند سیاسی را رد کرد ، که ثابت شد ناموفق و بی فایده است.
به طور کلی ، دولت عراق با توجه به درگیری های فرقه ای و سیاسی از کنترل خارج است. علاوه بر این ، دموکراسی به سبک آمریکایی وضعیتی از هم جدا شده در طیف جامعه ایجاد کرده و خشونت های فرقه ای را در عراق شدت بخشیده است.
این علاوه بر از بین بردن میراث متمدن عراق ، یکی از باستانی ترین تمدن های جهان ، در طول جنگ دموکراسی آمریکا در عراق است. این امر منجر به سرقت هزاران آثاری شده است که داستان تمدن بین النهرین را از ابتدای پیدایش آن ، از طریق تمدن های اسلامی تا دوران عثمانی ، روایت می کنند. و مهمتر از همه ، او دید که بسیاری از شهرهای باستانی ، مانند بابل و سامرا ، به یک پادگان نظامی تبدیل شده اند.
به طور خلاصه ، این نتایج دموکراسی آمریکایی در عراق است ، که اختلافات میان ملت ها را تشدید می کند ، خشونت و نژادپرستی را گسترش می دهد ، و ما امروز این را به وضوح و واضح در خود ایالات متحده می بینیم.
اگر می خواهید درباره تأثیرات مخرب دموکراسی آمریکایی در عراق بیشتر بدانید ، تنها کاری که باید انجام دهید تماشای شکوفایی اجراهای تئاتر مستضعفین در عراق پس از حمله به بسیاری از استانها در این کشور است تا زمانی که به یک شکل عمده هنری در آنجا تبدیل شود.
تئاتر مستضعفین با تئاتر کلاسیک متفاوت است. مخاطب نقش اصلی را در تکمیل وقایع نمایش و ارائه راه حل برای مشکلات ارائه شده دارد.
تئاتر مستضعفین که نوعی مدرسه تئاتر مدرن است ، توسط کارگردان برزیلی آگوستو بوآل که تحت تأثیر کار پداگو و نظریه پرداز پائولو فریر قرار گرفت ، به جهانیان معرفی شد.
مهمترین ویژگی تئاتر مستضعفین در عراق این است که به شهروندان عراقی این امکان را می دهد تا واقعاً درد و رنج خود را بازگو کنند. این نوع تئاتر دیدگاه یک کارگردان یا نویسنده را ارائه نمی دهد بلکه بیشتر در چشم انداز انسان عادی در خیابان متمرکز است.
من معتقدم زمان آن فرا رسیده است که ایالات متحده به قیمومیت خود در خاورمیانه پایان دهد و تصدیق کند که چیزی جز ویرانی برای منطقه به همراه نداشته است.
از همه مهمتر ، ایالات متحده باید اذعان کند که مشکلات داخلی بسیاری دارد ، مانند نژادپرستی و خشونت بیش از حد پلیس علیه آفریقایی آمریکایی ها ، مکزیکی ها و اعراب. من فکر می کنم دولت ایالات متحده قبل از اینکه بتواند در خاورمیانه مداخله کند ، باید راه حل هایی برای این مشکلات تدوین کند.
و مهمتر از همه ، دولت ایالات متحده قبل از تلاش برای ارتقا vision چشم انداز خود از دموکراسی در جهان ، باید دموکراسی را برای همه شهروندان خود ، بدون تبعیض بر اساس رنگ و نژاد ، تضمین کند.
دکتر مروه الشیناوی ، دکترای تئاتر آمریکایی و عضو کمیته عالی جشنواره بین المللی تئاتر معاصر و تجربی در قاهره (CIFCET)
[ad_2]